Фарміраванне дзяржаўных органаў кіравання на беларускіх землях у першай палове XIX ст.

Abstract

Уключэнне беларускіх зямель у склад Расійскай імперыі, моцнай дзяржавы з цэнтралізаванай вярхоўнай уладай, мела сур’ёзныя наступствы, некаторыя з іх – пазітыўнага характару. У крае адбылася пэўная палітычная стабілізацыя, прыпынілася феадальная анархія. На далучаныя тэрыторыі паступова распаўсюджвалася расійскае заканадаўства. Рознага рода ўрадавыя пастановы вызначалі парадак, функцыі і прынцыпы дзейнасці адміністрацыйна-судоваго і сацыяльна-гаспадарчага кіравання. Жорсткаму адміністрацыйнаму кантролю падлягалі прктычна ўсе бакі сялянскага жыцця. У барацьбе за кіруючыя пасады часам узнікалі супярэчнасці паміж рускай адміністрацыяй і мясцовым дваранствам, што вяло да праявы яго незадаволенасці другараднай роляй у бюракратычным механізме царызму.